Nawigator

• Katalog
  • Psychoterapia
  • Psychiatria
  • Psychologia zdrowia
  • Rozwój i wychowanie
  • Małżeństwo i rodzina
  • Seksuologia
  • Osobowość, umysł, emocje
  • Psychometria
  • Psychologia ewolucyjna
  • Psychologia społeczna
  • Socjologia
  • Historia psychologii
  • Filozofia
  • Przepisy prawne
  • Metodologia
  • Ważne adresy

• Gorące wiadomości
• Testy psychologiczne
• Porady psychologiczne
• Kontrowersje
• Nowości wydawnicze
• Konferencje, szkolenia
• Słownik psychologiczny
• Forum dyskusyjne

Reklamy

Nowości wydawnicze

Instytucje totalne. O pacjentach szpitali psychiatrycznych i mieszkańcach innych instytucji totalnych

Erving Goffman

Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2011.

"Instytucje totalne" to jedna z najważniejszych książek klasyka światowej socjologii. Na podstawie obserwacji prowadzonych w szpitalach psychiatrycznych w Stanach Zjednoczonych Goffman stwierdził, że to nie choroba jest najważniejszym czynnikiem, który czyni z nas pacjentów, ale sam szpital obsadza nas w tej roli. Instytucje totalne, czyli zamknięte światy - takie jak więzienia, klasztory, internaty czy chociażby domy opieki - nie potrzebują murów czy drutów kolczastych, by odizolować nas od świata zewnętrznego. Bariery, jakimi oddzielają nas od rzeczywistości, zduszając naszą osobowość, mają głownie charakter obyczajowo-psychologiczny.

"Istnieją prace naukowe, których oddziaływanie intelektualne nie słabnie, mimo upływu czasu. Jedną z takich książek jest z pewnością dzieło wybitnego socjologa amerykańskiego Ervinga Goffmana. Nie ma wątpliwości, że jego rozważania dotyczące instytucji o charakterze zamkniętym są punktem wyjścia dla wszelkich obserwacji i analiz podobnych zjawisk w dobie obecnej. Mam tutaj na myśli przede wszystkim rozmaite organizacje biurokratycznego współczesnego kapitalizmu, które w "miękkiej" formie realizują postulaty totalności. Polecam z pełnym przekonaniem tę książkę jako podstawową lekturę na większości kierunków studiów humanistycznych i społecznych (socjologia, etnologia, pedagogika, kulturoznawstwo, historia, filozofia) oraz jako po prostu świetne studium społeczeństwa samoświadomego faktu, że wolność jednych znaczy totalne separowanie innych, co znaczy, że swoboda ma swój rewers w postaci izolacji."

Z recenzji prof. dr hab. Wojciecha Burszty
Instytut Kultury i Komunikowania
Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej

"Goffmanowski lot na kukułczym gniazdem umożliwił ogarnięcie wzrokiem socjologa wszelkich w istocie zbiorowości, których członkowie są na dłużej lub krócej odcięci od świata zewnętrznego i poddani nadzorowi, rozciągającemu się na wszystkie dziedziny życia i wszystkie pory dnia i nocy.
Instytucje totalne to naprawdę ważna książka, a przy tym zrozumiała od początku do końca nie tylko dla specjalistów o zbliżonym do Goffmanowskiego przygotowaniu. Nie jest to ani naszpikowany specjalistyczną terminologią traktat teoretyczny ani ciężka od tabel i wykresów monografia. Można powiedzieć, że jest to książka dla każdego, ktokolwiek jest ciekaw świata. I co zdumiewające, jej sformułowania po upływie pół wieku od pierwszego wydania uderzają niejednokrotnie swoją świeżością."

Z recenzji prof. dr hab. Jerzego Szackiego
Uniwersytet Warszawski, Państwowa Akademia Nauk

Erving Goffman (1922-1982) - amerykański socjolog i pisarz pochodzenia kanadyjskiego. Przedstawiciel nurtu interakcjonizmu symbolicznego, badacz "porządku interakcyjnego". Do najsłynniejszych dzieł jego autorstwa należą: "Człowiek w teatrze życia codziennego" (PIW, 1977), "Rytuał interakcyjny" (PWN, 2006), "Zachowanie w miejscach publicznych: o społecznej organizacji zgromadzeń" (PWN, 2008), "Piętno. Rozważania o zranionej tożsamości" (GWP, 2005) oraz oddany właśnie do rąk czytelnika tom "Instytucje totalne. O pacjentach szpitali psychiatrycznych i mieszkańcach innych instytucji totalnych" (GWP, 2011), który powstał na bazie obserwacji życia pacjentów psychiatrycznych w Szpitalu św. Elżbiety w Waszyngtonie w latach 1955-56. Była to jedna z pierwszych analiz socjologicznych sytuacji pacjentów zamkniętych instytucji, w której autor postuluje, że to nie choroba czyni z nas pacjentów, lecz otoczenie powoduje, że wchodzimy w tę rolę. Pojęcie "instytucji totalnej" na trwałe weszło do socjologicznego języka, a obserwacje poczynione przez Ervinga Goffmana i opisane w jego książkach dostarczyły ram pojęciowych dla wielu koncepcji w naukach społecznych.