coachingCoaching jest procesem pomagania człowiekowi w każdym obszarze jego życia, zawodowym czy też osobistym. W skuteczny sposób wydobywa mocne strony ludzi, pomaga w pokonywaniu barier, ograniczeń, przekonań i wszystkiego tego, co popycha do zmiany i własnego rozwoju. Koncentruje się wokół definiowania i osiągania konkretnych, postawionych przed sobą celów. Szuka rozwiązań oraz nowych strategii myślenia i działania, w przeciwieństwie do rozwikłania problemów i konfliktów z przeszłości, co częściej kojarzone jest z poradnictwem i terapią.
Coaching korzysta w wielu wypadkach z wszelkich narzędzi psychoterapii, edukacji itp. Dostosowuje je jednak w taki sposób, aby usprawnić i udoskonalić a nie „leczyć”. W ten sposób ludzie sprawnie funkcjonujący mogą podnosić jakość swojej pracy i życia oraz sami mogą dać sobie odpowiedzi na zawodowe, osobiste pytania i dylematy dotyczące komunikowania się, radzenia sobie z konfliktami (zewnętrznymi i wewnętrznymi), stresem, wypaleniem zawodowym, ścieżką kariery, rozwijaniem nowych umiejętności, itp.
Termin „coach” wywodzi się ze średniowiecznego angielskiego słowa coche, oznaczającego „wóz podróżny albo powóz”. Coach to wehikuł , który przenosi osobę czy grupę ludzi z danego punktu wyjścia do miejsca przeznaczenia (Dilts, R. 2006).
Coaching jest różnie definiowany. Według H. Króla: „jest to odpowiednio zaplanowana i przeprowadzona metoda szkolenia pracownika przez odpowiedniego trenera (tzw. jeden na jednego), polegająca na rozwoju wiedzy umiejętności i postaw uczącego się w celu zwiększenia jego indywidualnego (i organizacji) kapitału ludzkiego (Król, H., Ludwiczyński A. 2007).
B. Peltier w swojej książce pt: „Psychologia coachingu kadry menedżerskiej”, skupia się na aspekcie funkcjonowania człowieka w organizacji. Pisze: „coach zatrudniony w firmie, wykorzystuje swe umiejętności psychologiczne, by pomóc klientowi stać się efektywnym liderem. Umiejętności te muszą być dostosowane do konkretnych, aktualnych problemów w taki sposób, by klient mógł je wcielić na stałe do swojej praktyki kierowniczej lub przywódczej.
Odwołując się do przytoczonych definicji, ogólnie można stwierdzić, że coaching: - to profesjonalna pomoc świadczona przez wykwalifikowanego coacha na rzecz rozwoju klienta;
- to relacja coacha z klientem, a przestrzeń tej relacji stwarza możliwość poszerzania świadomości klienta, dokonywania zmian, doskonalenia kwalifikacji zawodowych;
- to współpraca coacha z klientem, czego rezultatem jest rozwój klienta w kierunku, który dla niego i według niego będzie odpowiedni.
Powyższe definicje, jak też klasyfikacja celów treningowych, sformułowanych przez Jarmuża i Witkowskiego, pozwala stwierdzić, że coaching realizuje następujące cele ogólne:- racjonalne, dotyczące obszaru wiedzy ( uzyskanie informacji - sfera intelektualna);
- behawioralne, dotyczące specyficznych umiejętności (zachowań, nawyków - sfera działania);
- egzystencjalne, dotyczące tworzenia (zmiany) postaw w aspekcie intelektualnym, afektywnym i behawioralnym ( sfera osobowości i relacji z innymi ludźmi).
Problemy, jakimi zajmuje się sobie coaching to: generowanie możliwości, dokonywanie wyborów, ustalanie oczekiwań od siebie i innych, jasne komunikowanie się, zarządzanie czasem, rozwiązywanie problemów, poprawianie relacji w pracy, harmonizacja życia osobistego i zawodowego, zarządzanie góra-dół. Szybko rozwijającym się obszarem coachingu jest life coachig (coaching życiowy), który skupia się na pomaganiu ludziom w osiąganiu osobistych celów, które są niezależne od celów zawodowych czy organizacyjnych, bazuje on na przekonaniu, że wszyscy mamy dość talentów, umiejętności i środków materialnych by realizować siebie.
Oprac. Aneta Lutomska na podstawie:- Dilts R.(2006) Od przewodnika do Inspiratora, Wydawnictwo PINLP Warszawa.
- Peltier B. (2005) Psychologia coachingu kadry menedżerskiej, Rebis Poznań.
- Jarmuż S., Witkowski T. (2004) Podręcznik trenera, Biblioteka moderatora Wrocław.
Zobacz także: www.ots.lublin.pl.
| |
